Van de single dames om mij heen hoor ik vaak de verzuchtende vraag: 'Bestaat de ware wel?' Om met mijn moeder haar wijze woorden te spreken antwoord ik altijd; op ieder potje past een dekseltje.
Als ik dan de wensenlijstjes waaraan de ware vooral moet voldoen hoor, dan zakt de moed je soms in je schoenen. Vaak zijn het onrealistische wensen, het perfect plaatje wat al jaren in het hoofd zit en met 'minder' wordt geen genoegen genomen.
Soms krijgt iemand van huis uit geen kans, omdat hij bijvoorbeeld van voetbal houdt en de dame in kwestie helemaal niets met voetbal heeft. Ook hebben de vrienden en kennissenkring een grote invloed en 1000 meningen wanneer het om de liefde gaat. De buitenwereld telt dus voor sommigen mee en als die geen positieve mening hebben over iemand dan is het al kansloos.
Best zonde, al die gemiste kansen. Ik zie vaak genoeg mensen waarvan ik denk, die zouden zo leuk bij elkaar passen! Mijn vriendin en ik speelden vroeger ook graag voor cupido. Ik vraag me weleens af waarom verwachtingen zó star moeten blijven. Soms is er echt geen beginnen aan. Dan is het alsof iemand blijft zoeken naar die speld in een hooiberg en ondertussen komen er allemaal kanshebbers voorbij die niet eens gezien worden. Het liefste zou ik dan een wekker laten afgaan: 'Wakker worden! Kijk eens om je heen!'
Ik heb in de afgelopen jaren al veel mensen gelukkig zien worden omdat ze eindelijk die tunnelvisie loslieten. Danielle Nijhuis bijvoorbeeld, die voorspelde tot op de dag nauwkeurig voor iemand die ik ken wanneer de 'ware' voorbij zou komen. Het was zo gaaf toen bleek dat er juist op die dag een vonk oversprong en dat de dame in kwestie vooral verbaasd was. Hij was hélemaal niet het type waar ze dacht warme gevoelens voor te kunnen hebben. Zo zie je maar, laat die verwachtingen en vooroordelen los en stel je open, alleen dan trek je de ware liefde aan!
